de trein naar.....

Voorwoord "oude koeien", een van mijn boeken.

Drukte

Je leeft in een constante leegte maar het tegenstrijdige is dat het in je hoofd druk is, veel te druk. Vergelijkbaar met het gevoel van oververmoeid zijn en in een trein zitten die overvol zit met veel te uitbundige mensen. Je bent al een passagier vanaf het punt waar de trein begon aan zijn reis. Je zit in het begin van de reis in 1 van de tweedeklascoupes en behalve twee roddelende huisvrouwen en een pastoor is er verder niemand aanwezig. Je ergert je al meteen aan de roddelende huisvrouwen maar wat je niet kunt bevatten is dat er nog veel meer irritante mensen bij zullen komen en je zou wensen dat je weer in de coupe zat met de roddelende huisvrouwen en de pastoor .Na een tijdje stopt de trein bij de eerste halte voorbij het vertrekpunt. De pastoor staat op en vraagt je: 'Zijn we nou in Zandvoort?' Je knikt je hoofd van nee en kijkt naar alle mensen die staan te popelen om binnen te stappen. De deuren gaan open en de kleine massa die voornamelijk uit scholieren bestaat , stormt binnen. De roddelende huisvrouwen worden overstemd door het enthousiasme van de scholieren. Het enthousiasme dat wordt opgewekt door het feit dat de dag er weer op zit. Je hoort de gesprekken kris kras door elkaar heen gaan en omdat het er zoveel zijn, kun je geen houvast vinden en raak je in de war.Je bent nog van de oude stempel en loopt nog steeds rond met een ouderwetse walkman terwijl verder iedereen is over gestapt op mp3 spelertjes. Maar je komt al gauw tot de ontdekking, dat jij beter niet het voordeel van de twijfel had moeten kiezen, toen je de trein in was gestapt en je jezelf af had gevraagd of er nog genoeg stroom in je batterijen zat en of je beter geen nieuwe had moeten kopen. De walkman speelt de muziek 4 of 5 keer te sloom af en omdat dit je nog meer irriteert dan het geschreeuw van de scholieren zet je je walkman maar weer af.

De trein stopt bij de volgende halte en de pastoor staat weer op en vraagt je weer :'Zijn we nu in Zandvoort?" je knikt je hoofd weer van nee en je kijkt naar het volgende groepje mensen dat aanstalten maakt om de trein binnen te stappen. Het wordt druk, veel te druk .Je besluit actie te ondernemen en je pakt je biezen en verkast naar de andere tweedeklascoupe. Het is rustig en dat bevalt je wel. Maar de rust wordt verstoord als de trein stopt bij de halte van een of ander gehucht, en er een compleet voetbalelftal plus reservespelers, trainer en masseur binnen komen vallen. Ze doen dat wat je van een doorsneevoetbalelftal bestaande uit "echte" mannen zou verwachten..Ze praten allleen over voetbal, auto's en wijven en ieder spoor van andere conversatiestof ontbreekt.

Je kijkt naar de deur die naar de volgende coupe leidt, de eerste klas. Je kijkt en overweegt of je de gok op een luie conducteur moet wagen.. Je laat zien dat je ballen hebt en je staat op en loopt de eersteklascoupé binnen. Rust, eindelijk rust. Je ziet hoe deze coupe eruit ziet en je vraagt je af waarom je nog nooit eerder een kaartje eerste klas hebt gekocht. Het zal de prijs wel zijn denk je. Maar hoeveel een eersteklas kaartje nou eigenlijk kost weet je niet, je hebt eigenlijk uit automatisme altijd een tweedeklas kaartje gekocht

Je hebt verkeerd gegokt als de conducteur binnen komt met een opvallende frisse blik in zijn ogen. Hij vraagt naar je kaartje waarop jij aarzelend je kaartje tevoorschijn haalt en hoopt dat de man niet op zou merken dat die voor tweede klas was bestemd. 'Jij hoort hier niet thuis vriend,'zegt hij.Je probeerd de onschuld zelve te spelen en antwoord:'Niet? Hoezo dan niet?'De conducteur houdt het kaartje voor je neus en zegt:'Tweede klas, dat is een coupe terug.'Je staat op en loopt zonder iets te zeggen, al hopend dat de conducteur je verder niet aanspreekt of je een boete geeft, terug naar de tweedeklas coupe

. Je zit weer op je oude plek tussen de chaos en de wanorde. De trein stopt weer bij een halte en de pastoor stapt weer op en vraagt je wederom :'Zijn we nu in Zandvoort?' Je knikt met je hoofd om te laten weten dat je niet in Zandvoort bent en je vraagt jezelf af of deze trein überhaupt wel in Zandvoort stopt. Het is inmiddels zo druk geworden dat er geen zitplaatsen over zijn waardoor sommige reizigers moeten staan. Je luistert noodgedwongen naar de gesprekken die worden gevoerd. Je beseft je te midden van de massa ineens dat het opvallend is dat er zoveel wordt gezegd, maar dat er aan de andere kant eigenlijk helemaal niets wordt gezegd. "Wat lult iedereen eigenlijk toch uit zijn nek?

De trein stopt weer ergens en je merkt op dat je in Venray bent aangekomen. Je denkt bij jezelf dat het misschien niet eens zo'n slecht idee zou zijn om uit te stappen en naar het Vincent van Gogh instituut te lopen en jezelf achter mekaar op te laten nemen. Nee denk je. Dat zullen we maar niet doen. Want je weet dat een opname je alleen maar drijft tot overmatig drankgebruik en belachelijk veel gesnuif. De pastoor staat weer op loopt op je af en vraagt je weer :' Zijn we nu in Zandvoort"? Terwijl je wilt zeggen dat dat dus niet het geval is zie je een bekend gezicht de trein binnen stappen. Het is iemand die deel had uitgemaakt van het verplegend personeel op de afdeling waar je hier in Venray eerst was opgenomen. Je snapt niet wat ze hier doet en het schiet je ineens te binnen dat een voormalig kamergenoot uit de tijd die je hier in het gesticht hebt doorgebracht op zijn laatste avond het brandalarm af had laten gaan. Het alarm was over het hele terrein afgegaan, zelfs de brandweer was al uitgerukt. Maar ze kwamen er ter plekke achter dat het om een geintje ging... En als je het je nog goed kon herinneren was uitgerekend die avond de avond dat de vrouw, toen nog stagiaire ,haar eerste nachtdienst moest draaien. Ze was zwaar in paniek geraakt toen het brandalarm ineens was gaan loeien. Je krijgt betrekkingswaanbeelden en aangezien jij ook op die kamer sliep denk je dat zij jou nu voor dat flauwe kutgeintje terug komt pakken.. Maar tot je verbazing merkt ze je niet eens op . Ze loopt naar de pastoor en pakt hem stevig beet. "Nee, ik kan niet mee, ik moet naar Zandvoort,' zegt de pastoor. 'Daar gaan we ook naar toe Leo: ,' liegt de vrouw geruststellend 'Maar eerst gaan we naar huis" Ze verlaten de trein zonder een behoorlijke scene te maken en verdwijnen richting gesticht uit beeld..

De deuren van de trein gaan weer dicht en de trein gaat weer verder met zijn reis. Het valt je op dat je al een hele tijd onderweg bent en dat je nog steeds de plaats van bestemming nog niet hebt bereikt. Maar waar was je dan ook alweer naartoe op pad? Je weet het niet en je kijkt daarom op je kaartje:, niets te vinden. De conducteur heeft de tweede klas bereikt en begint hier de kaartjes te controleren. Je loopt op hem af en je vraagt hem :'Meneer, waar gaat deze trein eigenlijk naartoe?' Nergens, deze trein gaat nergens heen.'" is het antwoord. De angst slaat toe, Je wist totaal niet meer waar je nou naar toe op pad was en nu kom je tot de ontdekking dat de trein nergens heen gaat. De trein rijd maar door en door en je beseft je dat hij altijd door zal blijven rijden ."En de volgende halte,'vraag je?'Waar is die?'"Die informatie is voor jou niet weggelegd jongen.'zegt de conducteur.'Waarom niet,'vraag je. Ömdat jij er niet uit mag,ís het antwoord. Je kijkt verbaasd en je denkt meteen aan een complot dat speciaal voor jou is gevormd. Je probeert nog wat meer aan de conducteur te vragen maar de beste man antwoord niet. Je moet weten wat er aan de hand is en je denkt:'Dan wil ik wel eens weten wie hier de touwtjes in handen heeft.' Je loopt van de tweede klas coupes naar de eerste klas coupes en daarvanuit door naar de machinistencabine. De deur zit op slot en daarom klop je maar een paar keer ritmisch tegen het stuk hout dat jou scheid van de persoon die er verantwoordelijk voor is dat jij de trein niet uit mag.. De deur wordt geopend en plots wordt alles duidelijk. Ook al heb je een tering hekel aan het christendom wordt je aan een zogenoemde goddelijke openbaring onderworpen. Je snapt waarom je de trein niet uit mag, want de persoon die voor je staat, de bestuurder van de trein, dat ben jezelf.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



de trein naar.....

Intro van "Voor ik de pij uitga..."

voorwoord "collect" (2010 )

beetje herziende versie "zomaar iets"

zomaar effe een fotootje